Cellulitis to poważna choroba tkanek miękkich, a konkretniej – tkanki łącznej. Zazwyczaj wywołują ją bakterie z grupy paciorkowców lub gronkowców, rzadziej laseczka zgorzeli gazowej (Clostridium perfringens) czy gram ujemna pałeczka (Haemophilus inluenzeae typu b).

Nazwa często jest błędnie stosowana zamiennie ze słowem „cellulit”, pod którym kryją się zaburzenia w rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej w organizmie, a który jest w większej mierze kwestią estetyczną, nie zdrowotną.
 

Jak dochodzi do wystąpienia choroby cellulitis?

Choroba rozpoczyna się najczęściej po przerwaniu ciągłości skóry w wyniku urazu mechanicznego, zranienia, ukąszenia. W okolicy uszkodzenia pojawia się rozlane zaczerwienienie skóry, ból, pieczenie oraz klasyczne objawy zapalenia – miejscowy obrzęk i powiększone węzły chłonne. Może wystąpić również ogólne pogorszenie samopoczucia oraz podwyższona temperatura ciała. Osłabiony układ odpornościowy, obniżenie poziomu higieny, choroby skórne, długo utrzymujące się obrzęki, cukrzyca to czynniki sprzyjające występowaniu bakteryjnych chorób tkanek miękkich.
 

Cellulitis – leczenie

Leczenie polega na odpowiednio dobranej przez lekarza terapii antybiotykowej, trwającej zwykle 10-14 dni. Aby była skuteczna, należy stosować się do zaleceń specjalisty i nie skracać czasu przyjmowania antybiotyku, nawet pomimo ustąpienia objawów. Do łagodzenia objawów towarzyszących pomocne może być przyjmowanie paracetamolu – obniży gorączkę i złagodzi dolegliwości bólowe.
Niezwykle ważna jest odpowiednia dbałość o jakiekolwiek rany powstałe na skórze. Każda rana powinna zostać zdezynfekowana i odizolowana od środowiska zewnętrznego plastrem lub bandażem. W kontekście leczenia schorzeń układu żylnego i limfatycznego trzeba wiedzieć, że wystąpienie cellulitis jest czasowym przeciwwskazaniem do stosowania kompresjoterapii.
Cellulitis zwykle ustępuje około 7 dni po rozpoczęciu terapii antybiotykowej, jeśli jednak objawy utrzymują się dłużej, wskazana jest ponowna wizyta u lekarza. Organizm człowieka to niezwykle złożona jednostka opierająca się na współzależnym działaniu wielu organów i procesów metabolicznych. Zaburzenia jednego z nich mogą oddziaływać na inne – jedynie pozornie z nim niezwiązane.
 

---