Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to jedna z nieswoistych chorób zapalnych układu pokarmowego, w której przebiegu w okrężnicy lub odbytnicy dochodzi do powstawania owrzodzeń. Choroba ta dotyczy osób młodych, w wieku reprodukcyjnym, bez predylekcji płci. Etiologia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie została wyjaśniona, jednak przyczyn upatruje się w nieodpowiedniej diecie, stresującym trybie życia lub zaburzeniach autoimmunologicznych.
Objawy obserwowane w przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
- biegunka z krwawą lub śluzową domieszką,
- zmiany częstości wypróżnień,
- zmiany struktury i konsystencji stolca,
- wzdęcie brzucha,
- nagłe parcie na stolec,
- tkliwość uciskowa jamy brzusznej,
- osłabienie, utrata wagi, apatia,
- aftowe zmiany w jamie ustnej.
Powikłania nieleczonej choroby:
- anemia,
- kamica żółciowa,
- osteoporoza,
- niewydolność wątroby spowodowana długotrwałym przyjmowaniem leków,
- nowotwory jelita grubego.
Diagnostyka wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
Do potwierdzenia choroby konieczny jest dokładny wywiad lekarski oraz badania krwi, kału, kolonoskopia (często z pobraniem wycinka do badania histopatologicznego) oraz badania obrazowe takie jak USG jamy brzusznej czy tomografia komputerowa.
Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
Leczenie niezaawansowanej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego polega na stosowaniu odpowiedniej, zaleconej przez specjalistę, lekkostrawnej diety, a także na przyjmowaniu leków. Terapia farmakologiczna najczęściej bazuje na lekach z grupy aminosalicylanów, glikokortykosteroidów lub środkach immunosupresyjnych. Stany zaawansowane wymagają leczenia chirurgicznego, które polega na resekcji jelita grubego i wytworzeniu zespolenia jelitowego, dzięki czemu chory może zachować komfort życia.
